در مطالب گذشته، مزيت سرمايه‌گذاري در بورس براي سرمايه‌گذاران را تشريح كرديم و گفتيم كه افرادي سهام شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس را خريداري مي‌كنند، از مزيت‌هاي متعددي مانند كسب درآمد، امنيت و شفافيت در سرمايه‌گذاري، حفظ ارزش پول در مقابل تورم، قابليت نقدشوندگي سرمايه و امكان مشاركت در نحوه اداره شركت‌ برخوردار مي‌شوند.

اما در سوي ديگر ماجرا، شركت‌هاي بورسي قرار دارند، يعني شركت‌هايي كه سهامشان در بورس داد و ستد مي‌شود. سوال اينجاست كه پذيرش در بورس، براي شركت‌ها چه مزيتي دارند و شركت‌ها با چه انگيزه‌اي، علاقه‌مند به عرضه سهامشان در بورس هستند؟ آنهم در شرايطي كه پذيرش در بورس، طبيعتا براي آنها الزاماتي مانند لزوم اطلاع‌رساني مستمر و شفاف به سهامداران، رسيدگي دقيق به حساب‌هاي مالـي و... را ايجاد مي‌كند؟

در ادامه، سه مزيت عمده‌اي را كه پذيـرش در بورس، براي شركت‌ها بدنبال دارد، ذكر مي‌كنيم:

1.  امکان تأمین آسان منابع مالی

شرکت‌ها معمولاً برای گسترش فعالیت خود به منابع مالی جدید نیاز دارند. این منابع مالی معمولاً یا از طریق استقراض از بانك و یا از طریق عرضه­ی سهام تأمین می­شود. تأمین مالی از طریق استقراض مشكلات فراوانی دارد. فرض كنید شركتی برای اجرای طرحی از بانك تقاضای وام می­كند. در اولین قدم باید طرح خود را به همراه تقاضا برای دریافت وام به بانك ارسال كند. بانك پس از بررسی، كارشناسان خود را برای بازدید و ارزیابی به محل اجرای طرح می­فرستد. در صورتی که هیچ گونه مشكلی از دید كارشناسان بانك وجود نداشته باشد، بانك اسنادی را برای تضمین بازپرداخت وام از شركت مطالبه می­کند و پس از انجام تشریفات و مراحل قانونی، وام را می­پردازد. البته شركت پس از دریافت وام باید مطابق برنامه­ی بانك، اقساط وام دریافتی و سود آن را پرداخت نماید.  این فرآیند علاوه‌بر این كه به زمان بسیار طولانی نیاز خواهد داشت هزینه­های مستقیم و غیرمستقیم بسیار زیادی را نیز همراه دارد، از جمله این که بازپرداخت اقساط همراه با سود آن، فشار سنگین و ریسک بالایی را به شركت تحمیل می­كند.

اما روش دیگر تأمین مالی، عرضه­ی سهام است كه بسیار آسان خواهد بود.  در این روش كافی است شركت در بورس پذیرفته شده و از ديد سرمايه‌گذاران، عملكرد و آينده قابل قبولي داشته باشد. در این صورت با عرضه سهام جدید شركت در بورس، این سهام به سرعت به فروش می­رسند و شركت مي‌تواند به‌راحتي و سريع، منابع مالي مورد نياز خود را تأمين كند. به اين ترتيت، شركت نه تنها اقساطی را پرداخت نمی­کند، بلكه شركایی به نام سهامداران دارد كه در سود و زيـان، با شركت سهيـم خواهند بود.

2. دریافت معافیت مالیاتی

براساس قانون، همه شركت‌هایی كه در كشور فعالیت می­كنند، بخشی از درآمد خود را در قالب مالیات به دولت می­پردازند.  همانطور كه قبلا هم گفته بوديم، به سبب نقش مؤثر بورس در رشد و رونق اقتصادي، قوانين و مقررات متعددي براي تقويت بورس درنظر گرفته شده است. يكي از اين قوانين، معافيت مالياتي براي شركت‌هاي بورسي است، به اين معنا كه شركت‌هایی كه سهام آنها در بورس خريد و فروش می­شود مطابق قانون كمتـر از ساير شركت‌ها ماليات مي‌پردازند و بنابراين، هزينه‌هاي آنها كاهش و در نتيجه، سود آنها افزايش خواهد يافت. اين مزيت، باعث مي‌شود تا شركت‌ها تلاش كنند شرايط لازم را براي ورود به بورس بدست آورده و سهام خود را در اين بازار، عرضه كنند.

3. کسب اعتماد و شهرت عمومی

به هر شركتـي اجازه عرضه سهـام در بورس داده نمي‌شود و شركت‌ها بايد داراي شرايط خاصي باشند، براي مثـال، شركت بايد سهامي عام باشد، سودآور بـوده و اميـد به سودآوري آن در آينده هم براي آن شركت وجود داشته باشد، مدت مشخصي از زمان فعاليتـش گذشتـه و عملكرد قابل قبولي داشته باشد، حداقل سرمايـه مشخصي داشته باشنـد و.... . چنين شرایطي باعث می­شود تا مردم به شركت‌های فعال در بورس اعتماد كنند. این اعتماد است که موجب تمايل سرمايه‌گذاران به خرید سهام آن شركت‌ها و به دنبال آن توسعه­ی شركت‌هاي بورسي خواهد شد.

به علاوه، چـون شركت‌هاي بورسي در مقايسـه با سايـر شركت‌ها، از شفافيت و عملكرد بهتـري برخوردار هستند، نهادهای وام­دهنده مانند بانك‌ها نيز اين شركت‌ها را در اولويت اعطاي تسهيلات قرار مي‌دهند.

همچنين شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس معمولا در مقايسه با ساير شركت‌ها، از شرايط اطلاع‌رساني و تبليغاتي مناسب‌تري برخوردار هستند، زيرا اطلاعات آن‌ها بصورت مستمر ازطريق رسانه‌هاي مختلف به مردم منعكس مي‌شود كه اين موضوع، مي‌توانـد امتيازي ويژه براي آن‌ها محسوب شود.